De maedjes zijn weer met het busje vertrokken naar dat stukske Nederland, dat ‘t sjoenste is. Het is weer stil in Villa Aberson. Heel stil….
We hebben het hier al vaker verzucht…. Wat doen we toch in Olst?
Om de melancholie te verdrijven, een liedje van de Jacques Brel van het Limburgse Heuvelland, de veel te jong gestorven Limburgse troubadour Jo Erens (1928 – 1955). Inderdaad jaren ’50 sentiment en zoet, mierzoet, maar soms, soms is dat stiekem best wel lekker….
……..
Nou vooruit, de allerlaatste dan 😉 .
Nog eentje dan 😉
Carolien,
Dao geit niks boave
Zo is t’r mer ein
Dank voor het prettige verblijf en voor de ode aan Limburg.